Licht, acryl op papier, 42 x 30 cm, 1998

Kleurverkenningen

enkele gedachten

Waar ik in mijn schilderijen onder andere naar streef is het laten zien van de kleur in zijn ware aard, zonder herkenbare verwijzingen in de zichtbare wereld, abstract dus!
Ik wil de kleuren laten zien als een op zichzelf staand iets.
Ik bedoel dan niet de vlakke kleur zoals we die bijvoorbeeld zien op een blauwe deur, ik bedoel juist de levendige kleur die zich los van welke vorm dan ook aan ons toont.
Ik bedoel een levendigheid die ontstaat door een afwisseling in materiaalhantering, door een variëteit in dik en dun, door een schakering door dekkend en transparant, door een verfhuid die wisselt van stevig tot teer, door een diversiteit in helderheid van kleur...
Kortom ik probeer met louter schilderkunstige middelen de zeggingskracht van een kleur of kleurencombinatie bloot te leggen.

Ik wil de verf zo op het doek dat het oog van de toeschouwer al dwalend en gestuurd door louter fysieke processen de kleur haast onderbewust in zich opneemt en in de beleving een sfeer ondergaat die min of meer aansluit bij de geaardheid van de kleur.

Ik wil de verf zo op het doek dat het oog ook steeds geintrigeerd blijft door de aard en de afwisseling van de verfhuid en de uitstraling van de kleuren.
Natuurlijk kan de beleving bij de toeschouwer van de abstracte of liever gezegd concrete kleurvlakken, zich verbinden met een concreet iets, een herinnering, een persoonlijke associatie van de toeschouwer.
Vaak is dat voor mijzelf zelfs het startpunt van het scheppingsproces. De kleurkeuze die ik in het begin maak, is steeds persoonlijk en associatief.
Zeeland, acryl op papier, ca. 30 x 40 cm, 1996 De verwerking kan van deze kleuren vereist, om het schilderij interessanter te maken wel een objectief streven naar steeds verder gaande sensibiliteit in de omgang met de kleuren.

Ik hoop dat dat proces tot boeiende schilderijen leidt.
"Proef maar met uw ogen"

Frans van de Vrande
(1999)

<
"Als ik de natuur als uitgangspunt kies voor mijn schilderijen, dan merk ik dat de uitbeelding daarvan vaak tekort schiet. De kleur, de geur, de wind, de zon, kortom de complexiteit van de natuur...het is haast te veel om allemaal tegelijk te schilderen.
Hier staat tegenover dat de artistieke vereenvoudiging en abstrahering bij het schilderen een beeldende kracht kan opleveren. Waarneming en beleving leiden dan tot een zelfstandige vorm: een visueel beeld dat kracht en vitaliteit uitstraalt.
Een schilderij wordt dan iets waarin de beeldende elementen, kleur, penseelstreek, materiaalhantering en kompositie een spel opleveren van kracht en harmonie. Als zodanig verwijst mijn werk vooral naar de vitaliteit van de natuur.
De beschouwer heeft, door het niet-figuratieve van mijn werk, alle vrijheid om geheel vrij en persoonlijk te associëren"

Frans van de Vrande (1999) Improvisatie in geel, acryl op papier, 48 x 36 cm, 1999



             -de Ontdekking-, gedicht van K. Schippers, aquarel Frans van de Vrande-1982